Behind Jouvence #26 | Boemba met spoed naar het zh, hittegolf & uit eten

Een nieuwe Behind Jouvence waarin ik vertel over hoe Boemba met spoed naar het dierenziekenhuis moest worden gebracht en we hem bijna kwijt waren. En onder andere de eerste keer uit eten sinds de Corona lockdown, een hittegolf en project mand.

De moeder van Wessel kwam nog langs voor mijn verjaardag en nam deze prachtige
bos pioenrozen mee. Door alles omtrent corona kon dit niet eerder.

Van mijn moeder kreeg ik een bakje met heerlijke kersen.

Bij de Pronto scoorden we de houten kist (links) en op de kast in de gang nieuwe blauwe vaasjes.

Bloemen voor mijn moeder haar verjaardag.

Vitrine bij de Pronto. We zijn op zoek naar een nieuwe vitrine kast in deze stijl, maar
met meer schappen (7 totaal met onderste dichte deel erbij).

Eindelijk weer wimperextensions! Dat mocht een hele tijd niet door de corona maatregelen.

Ontbijtje.

We hebben al heerlijk weer gehad, dus vertoefden we een middag lekker aan het water.
Helaas was het overal rete druk.

Even boodschappen doen in Duitsland en daar moet je verplicht een mondmasker op in de winkels.

Het eenhoorn poppetje is voor de katten, er zit kattenkruid in.

Daarna reden we nog even door naar Nijmegen. Bij De Museumwinkel scoorden we
twee vlinders in lijst en 3 grote agaatschijven.

Spulletjes gescoord bij de IKEA voor project badkamer. Daarna ook nog even naar
Ruben Robijn (Duiven) geweest om te kijken, maar we kwamen met 4 nieuwe stenen naar buiten.

Met mijn zusje even naar Kronenburg. Daar scoorde ik onder andere dit toffe spijkerrokje.

Boemba met spoed naar het dierenziekenhuis

Links: Boemba toen we hem ’s avonds bezochten | Rechts: een uur thuis.

29 mei – Het was heerlijk weer en Wessel en ik zouden naar het water gaan. Boemba spuugde een haarbal uit, ik loop ernaar toe om op te ruimen en zie Boemba weg zwalken, hij kon amper op z’n poten staan. Ik riep Wessel, inmiddels lag Boemba op de grond naar lucht te happen en te kwijlen. Meteen de dierenarts gebeld en met spoed die kant op. Het moment dat we bij ons thuis de deur uit lopen komt er ineens ook nog allemaal bloed uit z’n mond, foute boel!

Eenmaal bij de dierenarts denken ze aan acute hartfalen, maar kunnen ze weinig voor hem doen, we moeten door naar het dierenziekenhuis. We rijden meteen verder en mogen meteen door in het dierenziekenhuis. Hier wordt hij meteen onderzocht en een tiental minuten later komt de dierenarts terug naar ons. Hij ligt in een speciale zuurstof kooi, ze hebben röntgenfoto’s gemaakt en hem vochtafdrijvers gegeven. De dierenarts zegt meteen dat het twijfelachtig is en als hij niet binnen 2 uur voldoende verbetering laat zien, we hem moeten laten inslapen..

Een klap in ons gezicht. We moeten naar huis en het telefoontje afwachten. Als hij te snel achteruit gaat moet ze hem zelfs al laten inslapen voordat wij erbij zijn, omdat ze als dierenarts niet kan toekijken als een dier lijdt. We begrijpen dit volkomen, maar het komt extra hard aan. Daarna gaan we eerst naar het toilet om ons op te frissen, want beide zitten we helemaal onder het bloed van Boemba. Buiten bel ik mijn moeder huilend op om het verhaal te doen en rijden daarna naar huis.

Wachten op de telefoontjes van de dierenarts lijken uren te duren. Na twee uur worden we gebeld, wonder boven wonder krabbelt hij iets op en zodanig dat ze het nog verder willen aankijken. Elk uur worden we gebeld en elk uur lijkt het iets positiever, toch houden we het ergste scenario in ons achterhoofd.

Aan het einde van de middag wordt er gezegd dat hij ’s avonds mee naar huis mag. Zo ontzettend blij waren we met dit telefoontje! Een paar uur later krijgen we een telefoontje dat ze hem toch de nacht daar willen houden om te monitoren. We staan erop dat hij toch naar huis mag, na overleg mogen we hem bezoeken (nadat we hem voor het laatst gezien hadden toen we hem ‘voor dood’ achter lieten daar).

Ze denken dat hij door de haarbal tijdelijk zuurstof tekort heeft gehad en daardoor is gaan zwalken. Het bloed is waarschijnlijk van het op z’n tong bijten. Ook hebben ze op de scan iets gezien, ze denken aan een longontsteking, maar in het slechtste geval een tumor. We krijgen antibiotica mee, als dat aanslaat is het hoogstwaarschijnlijk een longontsteking. We staan erop dat hij mee naar huis gaat, want monitoren kunnen we ook zelf en de dierenarts stemt hier gelukkig mee in (voordat iedereen denkt dat we gek zijn geworden: Wessel heeft paraveterinair gedaan en daarna dier, gedrag & ondernemen).

Kaal nekje door het bloedprikken.

De nachten daarop volgend sliepen we beide mega slecht/niet. Je slaapt erop en van elk geluidje schrik je. Gelukkig deed hij wel meteen eten en drinken, ook de kattenbak wist ‘ie te vinden.

De eerste paar dagen hebben we vaak gedacht of we er wel goed aan hadden gedaan, want hij was als een dood vogeltje, sliep veel en was ook heel schrikkerig. Ook de antibiotica vond hij verschrikkelijk, maar het was voor zijn eigen bestwil.

Maar na een dag of 4 begon hij langzaamaan weer de oude te worden en klom hij ook weer op tafel. Inmiddels is Boemba weer helemaal de oude, maar we zijn ontzettend geschrokken en ons ook heel goed ervan bewust dat dit anders had kunnen aflopen.

Project mand: we wilden de houten kattenmand in een andere kleur schilderen, zodat ‘ie weer bij het interieur zou passen. Ik ben 2 dagen bezig geweest met schuren, bij de Hornbach hadden we beits gekocht in de kleur teak. Helaas bleek dit te oranje/warm van kleur.

Papa om raad gevraagd en de beste optie was opnieuw schuren. Samen met mijn zusje
de mand opnieuw geschuurd en met een andere kleur beits opnieuw geverfd.

Aanschouw: voor en na! Zo blij met het eindresultaat.

Papa kwam helpen met project badkamer. Ik had nieuwe douche schapjes gescoord
bij de IKEA en die kwam papa voor ons ophangen. Heel blij met hoe het geworden is!

Voor Vaderdag regelde ik voor de fun een cadeautje voor Wessel namens de katjes.

Hittegolf, dus lekker afkoeling zoeken aan het water.

Ik hou van de zomer, maar in een appartement op de tweede verdieping is het op een gegeven moment toch minder leuk 😉 We besloten een airco te kopen. Thuis meteen aangezet, maar het klonk alsof er een tractor door de woning reed.

Dag erna gebeld met Media Markt en konden meteen een nieuwe krijgen. Hij bleek een kapot lagertje te hebben, gevalletje pech.

Boemba nu, gekkie! Maar zo ontzettend blij dat we hem nog bij ons mogen hebben.

Bij de Kruidvat kocht ik een nieuwe bronzer en bij de Action dit masker voor je voorgevel 😉

Eindelijk sinds de lockdown uit eten! Lekker optutten van tevoren, Mickey had inmiddels
al 5 kwasten gejat, monster.

Het eindresultaat.

Heerlijk gegeten bij ’t Zusje in Nijmegen en het was ook erg gezellig! Aanstaande
zaterdag weer met een goede vriendin.

Met m’n zusje.

En ik kreeg de Fitbox binnen met een ongelofelijk toffe inhoud!

Kleine Mickey komt ’s morgens altijd lekker kroelen.

Ik keek de documentaire van Fred van Leer en vond het een erg mooie docu. Aanrader!

Hoe gaat het met jullie?